14 stycznia 2014, dzień nagród i świętowania

To był dzień świętowania. 14 stycznia Tomasz Stańko został uhonorowany dwoma prestiżowymi nagrodami.

Magazyn Polityka uhonorował go nagrodą specjalną –  tytułem Kreatora Kultury. Stańko został wyróżniony za wyjątkowy styl tworzenia, pracy i współdziałania w sztuce, umiejętność godzenia tradycji i awangardy. Za poszerzanie granic jazzu i zarazem poszerzanie jego publiczności. Za promowanie polskich muzyków za granicą.

www.polityka.pl

Poniżej zdjęcia z Gali.

IMG_2132 IMG_2138

 

Tego samego dnia Francuska Akademia Jazzowa,  l’Académie du jazz pod przewodnictwem François Lacharme, wręczała swoje nagrody za rok 2013.  l’Académie du jazz chaired by François Lacharme.

 

Tomasz Stańko został uhonorowany w kategorii Prix du Musicien Européen, Europejski muzyk roku, wręczaną za obecne osiągnięcia i całokształt pracy.

http://www.jazzmagazine.com

Poniżej podziękowania od Tomasza Stańko za tę nagrodę, z krótką improwizacją dedykowaną Akademii.

 

 

 

December Avenue

ECM 2532 CD 6025 5726302 2 RELEASE: MARCH 31ST 2017

Tomasz Stanko New York Quartet December Avenue

Projekt Marzenie

"Muzyka jest rodzajem marzenia." Piękne video, będące częścią akcji charytatywnej Projekt Marzenie.

Grand Central

Animacja do utworu "Grand Central" z albumu "Dark Eyes"

Polin

Tomasz Stańko "Polin" Muzyka dla Muzeum Historii Żydów Polskich

The Guardian. Obituary

Trumpeter who created a unique jazz alchemy from a mix of artistic genres. By John Fordham

Nagroda honorowa 2014 Niemieckich Krytyków Płytowych

Tomasz Stańko otrzymał jedną z trzech nagród honorowych 2014 wręczanych przez “Preis der deutschen Schallplattenkritik” (PdSK), niezależne stowarzyszenie ponad 140 dziennikarzy z Niemiec, Austrii i Szwajcarii. Jury, nagradzając trębacza za jego cały dorobek artystyczny, zaznaczyło, jak ważną rolę Stańko odgrywa jako ambasador polskiego jazzu, oraz album “Wisława”, otwierający nowy, nowojorski okres trębacza. www.schallplattenkritik.de

Tomasz Stańko. Na zawsze.

Fale suną równolegle, rozdzielone krótkimi odstępami. Ledwo jedna zmaleje, druga idzie na jej spotkanie rosnąc i towarzyszy im melancholijny szum piany, rozpływającej się, aby nas pouczyć, że wszystko jest pianą. Comte de Lautréamont “Pieśni Maldorora”